Tam ortasındayım aşkın,aşksız
tam kenarındayım hayatın tam ucunda
Bütün sevişken kadınlar gitmiş ömrümden
Mazi kendini inkar eden bir iskence tadında
Ben bu kadar ıssız olurmuydum be,yanlız kalacak kadar
Gözlerinden bir kaç yaş, akmıştı yanağından
Sözlerinden bir kaç söz, kaçmıştı dudağından
Sanki yeni inmişti kaçkarlar dağlarından
Az önce biri vardı,kalktı gitti yanımdan
İki sokak arkada vurmuşlar şakağından
Al bu bedenimin tapularını
Kapat şu dünyamın kapılarını
Gönlüm de ki bu aşk boşluklarını
Bu kalbimi ancak sen doldurursun
Bağlama yorgun ayaklarıma kaldırım taşlarını
Doldurma kuruyan gözlerime akmayan gözyaşlarımı
Dertlendirme gönlümü efkarlandırma beni
Başlatma sulhha ermiş eski savaşlarımı
İçemiyorum da üstelik
Bu kalbimi kıra kıra
Bırakmadın bir hatıra
Şu bağrıma vura vura
Yüreklerim oldu yara
Meyer senin kalbin yokmuş
Arayanım soranım yok
Örtünecek yorganım yok
Kalkıp gitmek istiyorum
Dizlerimde dermanım yok
Çeketimin cebi delik
Yazdığım şiirler şahidim olsun ki yanmışım
Yaşadıklarım delil ağladıklarım denizdir
İcat ettiğim dertlerim var benim kendimce
Bana yaşanmış acılar sormayın
Bir ceza çekeceksem illede,şartsa
Yalan oldu tüm gerçeğim
Oydu benim o herşeyim
Oydu benim seveceğim
Soldu benim kar çiçeğim
Göz yaşımla suladığım
Gönlüme bir dağ misali dayandın
Kalbime bir hançer gibi saplandın
Sende beni uyutmuşsun uyandım
Bu aşkı mazide dünde bıraktım
Sana kurduğum bu dünyadan çıktım
İçimde derin bir sessizlik var, yüzümde anlamsız bir hüzün
Ak saçlar anlımda ağlıyor sanki, ellerim ölüm kokuyor,
Gözlerim soluk ve mat, kollarım kırık bir kanat gibi açık
Tüylerim diken ötesi birşey, yıldızlar benden kaçıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!