Hivel Şiiri - Bülent Öntaş

Hivel

Acılarımızın yaprak döktüğü mevsimdir sonbahar
Onulmaz bir sabahı erkenden uyandırabilsek ne yazar
Günümüz hazan, geceyle hesaplaşacak vakit mi var
Başımızda gökten kubbeler, yerin altı nefessiz, cehennem gibi dar
Ey sahipsiz yüreğimde gizlenen kızıl karanfil
Daha ne kadar suskun bakacaksın cansız bedenlere, daha ne kadar
Cellatlar uykusundan uyandığında mutlu çiçekler solar, analar ağlar gökkuşağı sızısı vakitlerde
Kararır beyaz bulutlar, yağmur damlası düşer son duraksız istasyonlara
ve çocuklar ölür...

Bülent Öntaş
11.10.2024 - İstanbul