Gecenin bir yarısı, burnuma kokun geliyor.
Derince çekiyorum kokunu ciğerlerime.
Bu nasıl bir aşk kokusu, göğsüm kabarıyor.
Aldığım her nefes huzur veriyor bedenime.
Aniden sıcaklığın sarıyor odamın içini.
Kucaklıyasım geliyor, bırakasım gelmiyor.
Varlığını hissediyorum, yanımdasın sanki.
Camı, kapıyı kitleyesim, bırakasım gelmiyor.
Sesin kulaklarımda yankılanıyor birden.
Usul usul fısıldamanı işitiyorum bana.
"Pişt! Ben geldim, burdayım, alooo!"
Ürperiyorum, "Gerçek olamaz," diyorum.
Hayır, delirmiş, kafayı sıyırmış olamam.
Sensin, sen geldin, ben tanırım sesini.
Hayalin canlanıyor gözlerimin bebeğinde.
Kollarımı kocaman açarak sarılmak istiyorum.
Yere düşünce anlıyorum burda olmadığını.
Ben hayalini bile çok fazla ciddiye alıyorum.
Kokun, sıcaklığın, sesin, hayalin uzaklaşıyor.
Yakalamaya çalışsam da nafile olmuyor.
Yokluğunun sancısıyla bir sigara yakıyorum.
Sen seversin diye bir çay koyuyorum ocağa.
Belki gelir de içersin diye de iki bardak.
Çayı şekersiz içersin, bilmediğimi sanma.
Tabi sen de haklısın, insan şeker gibi olunca
İhtiyaç duymuyor ne şekere, ne de kaşığa.
Çay da gelmedin, soğudu, buz oldu bardakta.
Ben bekleyeceğim, bir gün gelirsin umuduyla.
Sabah olmak üzere, hava hafiften esiyor.
Seni düşünüyorum, üstünü açık mı diye.
Biliyorum, hiç dikkat etmiyorsun kendine.
Çabucak üşütüyorsun, üstünü örtmeyince.
Uykum da geldi, iyi geceler demesende.
Düşününce seni, hemen uyku giriyor gözüme.
Sen demedin ama ben derim, merak etme.
İyi geceler, tatlı rüyalar, rahat uykular...
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, uzaklıktaki bir sevgiliye duyulan özlemin, hayal ve gerçek arasında gidip gelmesini anlatıyor. Anlatıcı, gecenin sessizliğinde sevgilisinin kokusunu, sıcaklığını ve sesini hayal ediyor; sanki o an yanındaymış gibi hissediyor. Bu hayal, hem huzur hem de hüzün veriyor; çünkü gerçek, sevgilinin orada olmaması. Anlatıcı, sevgilisine karşı duyduğu özlemi günlük ritüellerle gösteriyor: bir sigara yakıyor, çay koyuyor, sevgilinin alışkanlıklarını hatırlayarak onu düşünüyor. Hayal ve gerçek arasındaki bu geçiş, onun sevgiye ve özleme dair derin bağlılığını ve sabrını ortaya koyuyor. Şiir, hayali bile gerçek kadar değerli olan bir aşkın, yalnızlık ve umutla harmanlanmış hikayesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!