duydumki öfken varmış dağları aşan
ta oralardan bana kadar ulaşan
kaldırımlar döşenmiş çocukluğunun üzerine
her attığın adımda bir kız çocuğu ağlarmış
her köşe başında bir kız çocuğu ağlarmış
gündüzleri kulakların çınlıyormuş
kemiklerin sızlıyormuş birde geceleri
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




yureginize saglik, dost..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta