His Şiiri - Erman Berke Babayiğit

Bir yokluk saklı içimde benliğinin olmadığı bir kuytu köşede
Gezinip duran çocukların mukaddes adımlarında ritim tutuyor kalbim aşkında.
sevgilim, ben hiç ben olmadım gözlerinde tanışıncaya kadar kendimle.
Boşlukta suzulmekte amansız ruhlar.
Sen benim yazılmayı bekleyen harflerim, tükenmekte olan mürekkebim
tut ellerimden, yakalanalım kaçmaya çalışırken bir yıldıza.
bir gece vakti sokak lambasına vuran yağmur gibi süzülüyor yaşlar
Sensizlik,kaybolmuş ya da asla bulunamamış bir şemsiye
ümidi kukla ipine bağlı bir adamın makası.
Sebebi sensizlik sevgilim.

Zehravi