Hırs - İman Şiiri - Selcuk Arısoy

Çıkmışken ulvi bir gayeyle yola,
Bu yolda neler geldi başına.
Yılmadan yürürken sen yolunda sabırla,
En güzel hayaller eşlik ediyordu davana.

Mücadele ederken koruması kolaydır insanın kendisini,
Çünkü daha bir sarılır, kollar iman kalesini.
Elde etmeye başladıkça dünya nimetlerini,
Nefis elde etmeye başlar uyanık olunmazsa şayet insanın iradesini.

Bakarsan geçmişe çok görülür ol’dum delisi,
Onu oraya getirenlerin mecburen olur kölesi,
Baş yanlış olursa görünmez doğruluğun emaresi,
Bir zamandan sonra olursun nefsinin hizmetçisi.

İnanarak çıktığın yolun hakikati yaşanmazsa,
Yaşadığına inanmaya başlarsın sonra.
Hele ki nefsin makam, mevki sahibi olmuşsa,
Artık hakikate de hakikat demezsin,
Kim anlatırsa anlatsın artık sana.

Elbet vardır hala içinde iman çekirdeği,
Tövbe edip geceler boyu gözyaşı dökmeli,
“Merhamet!” deyip secdelerde inlemeli,
Ki o zaman değişir belki sonsuz hayatının akıbeti.