Bizim gibi yaşamıştı hırkan
giydiğiniz gün ilk kez buluştunuz birbirinizle
beraber geçti zamanlarınız
yıllarınız, yaşlarınız, eriyişleriniz
ölüme bir adım daha yaklaşmıştı hırkan;
biz de öyle
bütün sökükleri acı birşeylerden kalmıştı;
yıpranmıştık.
Biz birbirimizi yedik acıkınca;
güveler hırkanı
Kendimizi yok ettik,
hırkan arkamızdan ağladı...
Kayıt Tarihi : 21.5.2001 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!