Bu millet ayakta tüm dallarıyla,
Öğretmen onlardan biri gardaşım.
Dallar güzelleşir meyvalarıyla,
Her dal olmalıdır diri gardaşım.
Atisi emanet bak cümlemize,
Güle derler güle derler
Gönül herdem güle derler
Kem dem güle güle derler
Muhabbeti gül ederler.
Makbul cuzi azı derler
Ankara dan ziya gelir, aydınlatır bizleri.
İlim irfan yüklü olur, serde kalır izleri.
Okumaya doyulmazki, emsali yok gibidir.
İndikçe lezzetlenir, sanki muhla dibidir.
Bayramı beşere nimet bilmişiz
Olsun nush muhabbet daim ey dayı.
Hürmetle el öpmek için gelmişiz
Duaya muhtaçtır halim bey dayı.
Koltuğa reis-i hane kurulsun
Baba ocağında bayram edelim.
Kaynaşsın cümle Can Ömergil dayı.
Bacı kardeş dayı yeğen gülelim
Coşsun anam balam diyen dil dayı.
Yarensiz yaylanın tadı alınmaz
Söz mânâ dizilmiş gayet derinden
Boy ölçüşmek sizin ile zor dayı.
Yazarsam almazsın zevki birinden
Korkarım görülür biraz hor dayı.
Sanırım atamam senle aşığı
Ömründe birde olsa zarar veren kamuya,
Biline yol sonunda, varacaktır tamuya.
Devlet malı koruyup, örnek olursan çağa,
Başarırsan emin ol, varacaksın uçmağa.
Adayıp ömrünü mukaddes yola,
Görevi hak bilen kuldur öğretmen.
Semeresi kutsal, veremez mola,
Maziden atiye yoldur öğretmen.
Cümle ilimlerin ilham kaynağı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!