Hikmet Tekin Arslan Şiirleri - Şair Hikm ...

İnsan suretine bürünmüş varlık,
Sen kendini ne sanırsın?
Saatin saatine uymaz,
Tövbe Haşa can alıcı mısın?

Sen olmazsan dünya dönmez mi sanırsın?

Kaç kişiydik dünden bugüne kalan?
Kaç cesur yürektik de, solup gittik?
Bitip gittik kendi kılıcımızdaki kendi kanımızdan.
Sokak aralarında kaybettik hayallerimizi,
Masalarda devirdik yıktık umutlarımızı şişelerle.
Cayır cayır yanıp tutuştuk elimizdeki sigara gibi.

Yılların yaralarını sarmanı beklerdim,
Kırıp döktüğün anıları toplamanı dilerdim,
Bir dakikanı ayırıp, dinlemeni isterdim,
Sen ne yaptın? ? ? Kaçtın...
Ne vurgunlar yedi zavallı ruhum,
Ne diplere battı aylarca, öylece durdum.

Akıl fikir erecek şey değil bu sevdaya;
Acı çekmekten utanmasam; zevk alıyorum diyeceğim.
Sen yoksun yanımda, kim bilir neredesin?
Ben sen yokken bile halâ seninleyim.
Riyalarımda beyaz atlı prensim
Gecelerime doğan ay gibisin.

Döktüğüm yaş değildi sanki gözlerimden,
Kan damladı sanki yaş değil içimden.
Paramparçaydı yüreğim hep ezelden,
Sorsalar; hiç acımıyor inanki canım bilmem neden?
Prangalar vuruldu hep sınırlarda esir düştüm,
Hülyalar yasaktı, denizlerin dalgasında boğuştum,

Öyle bir hayatı sürükledim ki peşimden;
Bendeki izler hayattaki izler.
Kutsal bir mabedde, secdede kalır gibi
Kaldım bir zalimin sevda mabedinde.
Yok yok hiç kırgın değilim, ben kendim seçtim,
O iki kelimeyi onunla öğrendim.

Yuvamı kurmuştum gönül mahsenimde
Ne acılara sünger çektim senelerce
Şakağımdan çekip vursam, kanım akmazdı belkide.
Pişmanlıklarımdan tomar tomar desteler kurdum
Al kan dedikleri kaderim olsa gerek,
Ağlarken nasıl kahkahalar savurdum.

Yalnızlığın türküsünü besteledim az önce
Buram buram hasret kokusunu çektim içime
Ne bir sitem, ne bir ah bırakmadım dilimde
Ben yalnızlığı seçtim, yolun açık olsun güle güle.

Boşa kürek sallamıyorum sevda hatırına

Yaşamayı erteledim seni düşlerken,
Senden koparıp aldım acılarını, içime koydum.
Yasını tutmak istemedim; ölümünü hatırlatıyor diye.
Her gönülün kapısını çaldım, daha önce girdin mi diye.
İz, miz bırakmamışsın önümde seni bulmaya.
Gecelerime ışık yakmadım, gelirsen bir gün;

Şimdi sana gel desem;
Yolları bahane edersin.
Hadi beni sar desem;
Yorgunum, üşüyorum dersin,
Susuyorum bu yüzden.