Ey Mevla!
Huzura eren yolu, açtın ya bana,
En güzel hediyenin hikmeti neydi.
Sonlanırken ömür gün be gün burda,
Bahara dönmenin hikmeti neydi.
Vakit ayardan Ekim,
Mevsim güz.
Yol inişte, aşağı ve dümdüz.
Sararmış yapraklar uçuyorken yüze,
Bahara çıkmanın hikmeti neydi.
Geçiyordu nur şöyle bir baktım.
Yüreğimi işte orda bıraktım.
Kurumuş nehirdim sel gibi aktım.
Bu güzel rahmetin hikmeti neydi.
Gönül ister şimdi onla kalayım.
Huzur pınarından nasip alayım.
Bir ömür daha ver onun olayım.
Cennete göçmenin manası neydi.
Hamza Mamaş
Kayıt Tarihi : 6.11.2025 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
/
Yüreğimi işte orda bıraktım.
sorunuzun cevabı yine kendi mısralarınızda var evet, kutlarım...
Teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (1)