Kalem elimden düşmez oldu
Defterim şiirlerinle doldu
Yazdıkça gözlerim doldu
Sensizlik bana zindan oldu
Hikmet sana hep kurban oldu
İyi arkadaşım var diye güvenme
Kötü günün olmayıncaya kadar
İyi işim var diye güvenme
İşsiz kalmayıncaya kadar
Gecenin karanlığında bir kaç mum yaktım
Uzun uzun yanan mumlara baktım
Yandı alevler dalga dalga
Saatlerce öyle resmine baktım
Aldım kalemi elime
Ağlama diyorsun bir tanem
Sensiz olup'da yanlızlık kolaymı
İçimde gizlenen tatlı hatıralarla
Her şeyi bir anda unutmak kolaymı
Şimdi kim silecek göz yaşlarımı
Kavuşmak sana yuvaya
Mutluluk birliktelik senle olunca
Paylaşırız herşeyi
Atarız çığlıkları havaya
Seni sevdiğimi biliyorsun
öyle başları kaskatı havada
Onlarda oldular tek tek cihanı alemin Padişahı
Tanımadılar başka,
ne Şahmanı, nede Şahı
Dediler astığım astık, kestiğim kestik,
önümde cümle alem diz çöke...
Beni hiç yanlız bırakmayan, en iyi dostlarımla gecenin bir yarısı
Bir kağıt, bir kalem, resminle bir de sigaram
Huzurlanırım onlarla hep birlikte, her gecenin yarısı
Ben hala dostlarımla birlikte olsada yine gecenin bir yarısı
Yine saatler geçti, oldu gecenin bir yarısı
Hayalin gözümün önünde hiç gitmek bilmedi
Sensiz geçen uzun geceler, geceler boyu bitmek bilmedi
Loş ışıkla yanan mumlar eridi ama sönmek bilmedi
Kavuşmamıza gün kala, günler geçmek bilmedi
Şiirler yazdım sana, mısralar bitmek bilmedi
Bir kıpırdanış bir ses bir haykırış
Duyar olurum içimden gelen bu sesi
Veririm kararımı derim artık yeter
Dumanlar çıkaran burnumdaki nefesimi
Artık olacak neyse olsun, gönülleri rahat olsun
Heyecanı yaratmak gerek,
Sevdiğini zannederek,
Sevmediğini anlamak gerek,
Gözyaşı yağmur ıslaklığı,
Sanki ellerde hissetmek gerek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!