Hikmet Aslan 2 Şiirleri - Şair Hikmet As ...

Bir gülümsemen yetti
Fikrime girmen için,
Bakışında kayboldum
Eridim için için,
Titrememe yeterli
Sadece bir tel saçın.

Yakamoz ol her gece, gönül gölümde parla,
Güneş gurup ederken, geceme ay gibi doğ.
Günde yirmi dört defa her dem beni hatırla,
Şöyle candan kucakla, beni mutluluğa boğ.

Sen geldin uyandırdın, kaçtı gönül uykusu,

Hangi çiçek emsalin, kokun hangi bitkide,
Gülümsemen bile sert, dağ çiçeği gibisin.
Ruhuna inmem için sarmam lazım belki de,
Dokunursam yanarım, bal böceği gibisin.

Gözlerin sanki sisli, bulutlarla kaplanmış,

Müziğin olmadığı dünyada olmalıyım.
Her şarkıda biraz sen, her türküde sen varsın.
Bildiğim şiirleri unutmam gerek bence.
Her mısra da biraz sen, her kıtada sen varsın.

Yılın tüm günlerinde gökler hep ağlamalı.

Gözlerine baktım adın ne dedim
Adım seyran dedi gönlüm titredi
Tenin gözün kara tadın ne dedim
Kalbim viran dedi gönlüm titredi.

Elleri sacında kur yapar gibi

Bir nisan akşamı sapıp yolundan,
Gönül sarayıma gelivermişsin.
Yıldızlar koparıp saman yolundan,
Zuhali kendine alıvermişsin.

Adını adımın yanına kazıp,

Ne gel diyebilirim,
Ne de gelebilirim,
Elim ayağım bağlı.
Sen; şarktaki bir ceylan,
Ben; garpta bir gariban,
İşte bu dert, bu adama zor Zuhal’im.

Adımı duyduğunda titreyen yürek sende,
Bunca yıldır nerende söyle sakladın beni,
Ölürsem mezarımı örtecek kürek sende,
Azrail gözlerinle, şöyle yokladın beni.

Yıllardır beklemişsin ansızın çıkıp geldin,

Vücudum sürgüne biçilmiş kaftan,
Yüreğim sallanır darağacında,
Hüdhüd’ü çağırdım inmedi Kaf’tan.

Firari sevgili payıma düştü,
Esaret zinciri kalbe dolaştı,

Deli gönül gemicidir,
Her limanda bir sevgili.
Vampir gibi emicidir,
Doymaz, yutsa koca fili.

Bazen miço bazen kaptan,