Hikmet Ağbey e Şiiri - Necati Özkan

Dalyan gibi, 24 yaşında,
Ana kuzusuydu, yarin yanında,
Bir daha dönemeyecek olsada,
O’da kavuştu Allah’ına

Son arzusuydu İstanbul’u görmek.
Kim derdi bir daha dönemeyecek,
Ecelle can çekişince yatakta,
Toprağı çekse de dönemeyecek.

Dünya zamanını neylersin şimdi,
O dağ gibi adam da gitti.
Geride kalanlar üzülsün şimdi,
O dağ gibi adam da çekip gitti.

Antepli’ydi, adı Hikmet,
Kalbi dayanmadı bu ne hikmet,
Vadesi yetmişte desek,
Of ulan of…

Askerlik yapamadı doya doya,
Tertibi olmadı yanında,
Vatanı için can verecek olsa da,
Askerlik yapamadı doya doya.

Doktorlar tamir etmiş kalbini,
Yüreğince yaşayamadı ömrünü,
Yanlış ameliyatta oluca hani
Güya doktorlar tamir etmiş kalbini.

Elimden gelen budur şimdi,
Yalnızca şiir yazmak.
AMA GİTTİ…