Hikayem Şiiri - Raşit Evşen

Günlerden 24 kasım
Yılın öğretmenini bekliyorum tv karşışında
Elbet asırların öğretmeniydi
Bir parkta karatahta başında ATATÜRK.
Yılın öğretmeni olmalarını bekliyorum
Bozkır’da okul yolunda
Tipiye tutulup can veren iki bayanı
Ve zap suyuna kapılan öğretmeni.
Sonra kendi serüvbenim….
Sömestr tatilim bitmişti
Denizli İzmir Bornova Şehitler köprüsü
Yol kesmeler soygunlarla
Eşkiyanın kol gezdiği SABUNCU BELİ.
Bir korku düşmüştü açıkca
Her yana dağılmış kasalar
Yan yatmış kamyonu görünce
Kıvrıla kıvrıla inerken
Arttı korkum bir kat daha.
MANİSA’yı görünce
Bir şükür çektim ama
Şimdide köyüme ulaşmanın heyecanı sardı.
Haksız değildim.
Kar ve tipi vardı havada
Islık çekiyordu rüzgar havada
Kar savruluyordu oradan oraya.
Daha büyük korkum vardı rahatsız eden
Demirci dağlarında Tavşan alanı yaylası
Manisa Saruhanlı Akhisar derken
Sındırgı yoluna girince
Arabamız tırmanmaya başladı
Demirci dağlarına.
Yaylaya çıkar çık.maz
Kar fırtına tufan!..
Yolcular aşağı!
Kara saplanan arabayı kurtarmaya.
Bir kar sürgününden öbürüne
İtele babam itele…
Şıkır şıkır terlerken bedenimiz
Çakıl çakıl buz idi elbisemiz.
Nihayet girince arabaya
Dalıvermişim derin bir uykuya.
Yaylada bekleme yerine gelince
İşte geldik dedi muavin
İn ağabey…
İnince uyandım uykudan
Gözden kaybolunca arabam
İndiğime bin pişman.
Akşamın karanlığını görünce
Tek ve son arabasıydı ilçenin.
Düştüm köyümün yoluna
Tipi boran
Islık sesleri arasında rüzgarın.
Akşamın karanlığında
Ölüm korkusuyla berber.
Tipi altında çamur deryası yolda ilerlerken
Yorulup üzerime çökmüştü
Derin bir uyku isteği
Ama!
Diyordum kendi kendime
Oturursan uyuyacaksın
Uyursan donacaksın!
B u müthiş korkuyla
Yola devam ediyordum
Sendeleye sendeleye….
Yolda daha beter engel
Gecenin karanlığında!..
Gedizin kolu üzerinde bir köprü
Ayağına uzatılmış bir sırık
Bir de üzerine uzatılmış bir sırık
Ecel terleri döke döke
Ölümle kucak kucağa
Sırık üzerine oturarak
Saatlerce zıplaya zıplaya
Nihayet ulaştım öbür tarafa
Buz tutmuş bedenim kaskatı iken
Terler akmaya başladı aniden.
Kurtulma sevinciyle
Soluk soluğa koşarcasına…
Ulaştım günlerce aç yattığım
Bisküi yumurta karın doyurduğum
Köyüm ÇİÇEKLİ’ye.
Ben şanslıymışım gene
Bozkırda iki bayandan
Zap suyuna kapılan öğretmenden.
TV başında acaba kim olacak yılın öğretmeni diye beklerken
Birden düşüverdi aklkıma serüvenim.
Benimki boşuna hayal değimliydi
Güne bakanlar varken?
Olsun
Bende öğretmendim ya!
Benim de
Anlatacak bir hikayem vardı ya!
R.EVŞEN