Hicran damlaları Şiiri - Dağlar Özügüç

Hicran damlaları

Baştan önüne serdim elimden gelenleri
Hiçbir şeyi ondan esirgemedim
Yük etmedim gönlüme keşkeleri
Beklentilerimi de yüksek tutmadım
Bu yüzden rahatım artık ben geceleri
Yüzdürdüm sandalımı çekildim kendi kıyıma
Problem etmedim kendime hiçbir şeyleri
Hatıralarla haşır neşirim ben artık değişiyorum
Biliyorum keşkeler asla unutmaz ihanetleri
Yaralarım kabuk bağladı sonunda iyileşiyorum
Bu iklimde hasret rüzgarları sert eser
Kurutur siler süpürür keşkelerle ihmal edilenleri
O hicran damlaları hala hayalimden geçer
Unutamam tren penceresinde sallanan elleri
Hatırladıkça o gözler yorgun yüreğimi perişan eder