Karanlık, içime çöken ebedî zindan,
Ne dua yetişir ne de bir ferman.
Vuslat hayâl oldu, umut mezar taşında,
Güneş doğmaz artık bu karanlık gecemden.
Hayalin bile silindi artık gözlerimden,
Küller kaldı aşkın yanan ateşinden.
Vuslat yok, umut yok, sabah da olmaz,
Ölüm susar belki, bu gam sözlerinden.
Erdal Balcı
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!