Boşlukta asılı bir nefes,
Bir yankı arayan sessiz bir ses.
Var olmak, yok olmak arasında
Sıkışıp kalmış bir kafes.
Her gün, dün gibi solgun,
Yarınlar, bilinmez bir yorgun.
Bir tebessüm ki, yarım kalmış,
Anlamı kaybolmuş, unutulmuş.
Sanki bir rüzgar, esip geçerim,
Ne bir iz, ne bir yara veririm.
Bu varoluşun ince çizgisinde,
Bir uçurum kenarında gezerim.
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!