Kim der ki sırtımdaki yüküm dağlar olmalı
İçimden akmalı deli coşkun ırmaklar
Dünyanın her çilesi gelip beni bulmalı
Mamur evler değil de yurt olmalı sokaklar
Kapanmış alınların vicdanında yer alan
Mukaddes duygularda biçimlenip yar olan
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
