Yüreğimde ve artık derinlerdeki yaralarımı sızlatan şehir. Dokunduğum sert bir suret sanki ellerimi acıtan. Başı dik çıktığım onca acılarımın yegâne şahidi ve başımı eğen her şeyin yerleşkesi. Hala kimselere vermediğim avuçlarımla haybeye sıkı sıkı tuttuğum her şey demek bu şehir. Kendimi yüzlerce kez astığım günlerim. Sonu hep aşikâr yavan sorgularım ve ölüm provalarım. Kendimi kendimin cellâdı kıldığım yer bu şehir.
Sevmiyorum seni. Ve seninle ömrüme gelen hiçbir şeyi. Ansızın ömrüme düşen lanetlerin şehri ben hiç sevemedim seni.
Rabia BalabanKayıt Tarihi : 12.5.2010 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
etkilenmedim desen yalan olur
hergün defalarca yağtığımız eylemlerden bir tanesi
şehir değildir aslında sevimli olan içinde olup bitenlerdir. olanlar yinede güzel bunların bütün sebebi bitenler arkadaşım
Bazen yaşanılan şehir dar gelir,boğar insanı,aslında şehir değil,anılardır,yaşanmışlıklardır,yüreğinize salık,aldı beni götürdü bu çalışma kutlarım,selam ve saygılarımla...
yüreğine sağlık kutlarım güzel bir konuya değinmişsiniz bende severek okudum
şiire sancılanan yüreğimin uykusuz geceelrinedir şikayetim..
...
kutlarım sayın Balaban
TÜM YORUMLAR (10)