Yalnızlıklarım hep özlemlerim oldu,
Özlemlerimse teker teker yalnızlığa dönüştü.
Unutamadıklarım oldu, sevmeden seviştiklerimde,
Umursamadan umut verdiklerimde.
Ama hep yalnızdım çünkü o yoktu
Hiç olmadı ve sanki hiç olmayacak gibi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kışı yaşadığımda yine kimse yoktu
Ayazlar vurdu kuruttu dallarımı..
Belki çok yakınımda, belki çok uzaklarda, belki var
Belkide hiç olmayacak....
Tebrikler Önder Baysal bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta