Hiç Oldum Şiiri - Aydın Çetiner

Sen gittin gideli
Zemheri kışlar çöktü yüreğime
Karlı dağlara savrulan
Oldum bir kar tanesi
Savruldum acımasız
Rüzgârlar önünde
Eridim eridim akan yaş oldum

Sen gittin gideli
Ben bir "Hiç" oldum
? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
Ömre bedel sevgili!
İliklerime kadar işleyen sevdanı,
Yudumlarken kan kusar yüreğim.
Tabib- i Lokman gelse,
Çare bulunmaz yarama

Sen gittin gideli
Ben bir "Hiç" oldum
? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
Görmez oldu gözlerim
Lâl oldu şakıyan sözlerim
Benim oldu zifiri karanlıklar
Ayağıma vuruldu prangalar
Ben senin aşkına tutsak
Beklerim divaneler gibi

Sen gittin gideli
Ben bir "Hiç" oldum
? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
Serseri yalnızlıklarda
Kıvranan bir adamdım
Kolum kanadım kırdılar benim
Zifiri gecemi aydınlatan yıldız
Sana hayran bakan gözlerime,
Bir perde indi
Umutlara sımsıkı sarılırdım
Yıkamazdı dert beni

Sen gittin gideli
Ben bir "Hiç" oldum
? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
Hangi yana baksam
Bir bir kapandı kapılar
Bir çekirdek misali
Çitleyip attılar
Canımı yoğurdular
Dert kazanlarında
Geride bir hasret,
Bir göz yaşı kaldı
Seni benden alan ayrılık
İçime zehir saldı

Sen gittin gideli
Ben bir "Hiç" oldum
Ben bir "Hiç" oldum

(Bursa- Temmuz 2018)