Hiç Kaldık! Şiiri - Hakan Şenyüz

Hiç kaldık.
Bir an,
Hiç gelmez zannettiğin,
Baktığında gökyüzüne sonsuzluğa,
Mutsuz bir sondu gelen.
Gördüklerimiz değildi ,
Hissettiklerimiz hiç olmadı.

Hiç alışmadık,
Alıştırılmaya çalışılsakta,
Suçlu bulunamadı her zamanki gibi,
Uçsuz bucaksız enkazlarda kaldı,
Mutlu , mesut aile tabloları.

Bir hatay hatıran yoksa,
Maraş'a da gitmemişsen ki hele,
Malatya , Adıyaman kalmamışsan,
Eksik kalmışız.
Söylenmemiş kelimeler,
Yaşanmamış anılar,
Büyümemiş torunlar , evlatlar,
Bittik bir anda.

Öksüz , yetim ,
Hiç kaldık.