Hiç İstemediğim Kadar… Şiiri - Eşref Güzel

Saatler ömrümden seni çalarken,
Güneşi hatırlamak isterim,
Hiç istemediğim kadar.
Dünya olup güneşin etrafında dönmek arzusuyla
Yandığında bu yürek,
Seni hatırlamak isterim,
Hiç istemediğim kadar.

Yarım kalan rüyalar ne kötüdür!
Ne acıdır yarım insan olmak!
Gökten üç şey düşecekse,
Başıma düşecek şeyin sen olmasını isterim,
Hiç istemediğim kadar.

Geceleri yürürken ben,
Bu soğuk şehrin soğuk kaldırımlarında,
Soğuk insanların arasında,
Yanımda senin olmanı isterim,
Hiç istemediğim kadar.

İçimde kopan fırtınalar ne acımasızdır!
Bilinmezliğe beni sürüklemekte.
Üzerinde batmadan durduğum hüzün denizine,
Beni batırmak istemekte.
Nefessiz kaldığımda suyun içinde,
Son nefesimde seni görmek isterim.
Hiç istemediğim kadar.

Hem boğulacaksam eğer,
Gözlerinde boğulmak isterim,
Hiç istemediğim kadar.

Vuracaksa bir kalbi tam ortasından kirpiklerin,
Dokunacaksa bir saçın her teline ellerin,
Kör edecekse bir çift gözü o aydınlık yüzün,
Ben olmak isterim sahibi,
O kalbin, saçın ve gözlerin.

Gök kubbe yıkılacaksa bir gün ansızın,
Yalnız seninle kalmak isterim altında.
Döndüğü her anda dilinin,
Adımı, yalnızca adımı anmasını isterim,
Hiç istemediğim kadar.

14.02.2008
MİDYAT