görünmeden...
duyulmadan...
aklımın,
içinden geçiyordun
hiç durmadan..!
el veriyordum sana,
görünmeden...
ses veriyordum sana,
duyulmadan...
kendi kendime gülüyordum,
hiç durmadan..!
ellerim kalkmış,
oynar gibiydim...
kulaklarım kalkmış,
duyar gibiydim...
görenlere,
komik geliyordum,
hiç durmadan..!
Fikret Turhan-Yalova,
24.07.2013
Kayıt Tarihi : 24.7.2013 08:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!