ey yalnızlığımın iç parçalayan depremi
hasretimin büyük harfleriyle yazılıdır her şey
yoksuldum insanın paslandığı hurdalıkta
dünyanın güneyinden geliyordu yoksulluğum
uçurumlarda boy verdim düşeceğimi bilerek
düz ovalara inmeden dağlarda dolaştırdım umutlarımı
düşlerimi sarp kayalardan aşağıya bıraktım
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta