Hiç Şiiri - Ömer Arslan

Odanda yalnız kalıp
Beynin zonklayana kadar düşündündü hiç
Veya yüksek bir tepede;
Sırtını bir ağaca yaslayıp
Başını avuçlarının arasına alıp
Daldımı hiç……….
Veyahut soğuk bir eylül akşamında
Bir sahil boyunda
Son müşterilerini ağırlamakta olan
Bir çay bahçesinde oturup
Üşüyen ellerini
Bir fincan çayda ısıtmak yerine
Tutabileceğin sıcak bir el aradın mı hiç
Acılarının ilacını acılarda ardın mı
Görmediğin tanımadığın
Ve dahası bilmediğin
Bir ütopyaya aşık oldun mu hiç
Dikeninden korkmadan bir çiçeği sevdin mi
Kitabının arasında bir gül veya
Bir asma yaprağı kuruttun mu hiç
Uyku tutmayıp bir gece sahilde
Bir bankta sabahladın mı
Martıları seyrettin mi
Sevdin mi?
Öptün mü?
Öpüldün mü?
Ve dahası aşık oldun mu hiç?