Hiç Şiiri - Sabri Polat

Yalnızlık bir karanlık kuyu
Almış beni içine sımsıkı sarıyor
Bir aşağı bir yukarı
Tırmandığım ipler
Bir film şeridi gibi tek tek kopuyor
Yürüdüğüm yollar, kaldırımlar
Siyah beyaz her yer git git bitmiyor

Nefesim yanımda yokken
Nefesim bana yetmiyor
Ay ve güneş bugün kimin için doğuyor
Gecenin kaybolan haritası nerde
Gelde ... benim yerime sen uyu
Güneş bu sabah kimin için doğuyor

Sensiz ben ne geceyi sevdim ne de gündüzü
Sen yoksan hiç biri aslında hiç yok
Baktığım çiçekler senin gibi kokmuyor
Beni seven kız senin gibi bakmıyor
Kalbim senden başkasını
Senmişsin gibi sevmiyor

Üsküdar dan kalkar vapurlar
Kimleri nereye kime götürüyorlar
Bir bilet alsam son biletmiş gibi
Binsem vapura, beni yâre götürür mü?
Deniz ve gökyüzündeki bulutlar
Acıyıp beni bağrına basar mı?
Ay ve güneş bugün bizim için doğar mı?

Sen yoksan hiç biri bir hiç
Ne gündüz var ne de gece
Aslında aşkta hepsi bir hiç
Kalbimde durmuş zaman
Hükmedemezler takvim yapraklar
Göz kapaklarıma...
Sen yoksan benim göz kapaklarımın
Uykuya ihtiyacı mı var
Hiç biri anlamsız hiç biri bir hiç
Hiçten hiç....
Sen yoksan her şey bir hiç