Hiçbir şeyin gören gözleri vardı her şeyi
Ve ara sıra yaşaran gözleri
Yalnızlığın ne olduğunu bilmezdi
Zira yalnızlığını hissedemeyecek kadar yalnızdı
Bazen ciltler dolusu bir romandı hiçbir şey
Bazen de bomboş bir kağıttı her şey
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
