Yaşarken,
Ne kadar çok insan sığdırmışız
Ömrümüze, Yüreğimize.
Yer kalmamış şimdi bak.
Ne kendimize, ne birbirimize
Nede o büyük sevgimize.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




onlarca insan gelip geçer yolunuzdan... her birinin ayak izi ayrıdır... Sadece biri özel olur...Gidişi de vedası da zordur...
Güzel şiirinizi kutluyorum...
Sevgiler..
Bir yüreğe dünyalar sığar ama sahibi bir kişidir... Kendine sahip olacak o bir kişiyi bulamayan yürek kendini koskoca boşlukta 'hiç' hisseder...
Güzel şiiriniz için kaleminizi kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta