Hiç Şiiri - Murat Yaramaz

vermeyip bir lokma ekmek
aç ettiler ömrümüzü
mümkün değil hesap etmek
kaç ettiler ömrümüzü

gördüler hep yaban gibi
burun üstü çıban gibi
yatırdılar kurban gibi
koç ettiler ömrümüzü

saygı duyduk dinlerine
saray dedik inlerine
yıllar yılı kinlerine
öç ettiler ömrümüzü

onca pembe dizi yetti
aldattılar bizi yetti
bir tanesi eziyetti
üç ettiler ömrümüzü

kirlettik beyaz sayfayı
istedik zevki sefayı
merkeze taktık kafayı
uç ettiler ömrümüzü

bizimki de nasıl soysa
şükrediyor biri soysa
kral bile yoktu oysa
taç ettiler ömrümüzü

hatalar yapıp yanmıştık
yüreği kana banmıştık
yetiştik tamam sanmıştık
geç ettiler ömrümüzü

yahudi ab’yle kanki
yanında müttefik yanki
kıymeti mi vardı sanki
iç ettiler ömrümüzü

alınların karasında
mankenlerin orasında
hırsız huysuz arasında
maç ettiler ömrümüzü

gururluca kalamadık
ayak yok ki yalamadık
profesör olmadık
doç ettiler ömrümüzü

usta gitti ıraklara
meydan kaldı çıraklara
hergün yeni topraklara
göç ettiler ömrümüzü

unuttuk kimler adaydı
davamız hangi adaydı
dünyada kellik modaydı
saç ettiler ömrümüzü

puşta kolaylık sağlardık
kibirli yüksek dağlardık
masumuz diye ağlardık
suç ettiler ömrümüzü

sözlerim ağırsa vurun
domuz yağında kavurun
kalleş elinde gavurun
güç ettiler ömrümüzü

borçlu çıktık her selamdan
habersiz kaldık haramdan
uzak tuttular islam’dan
haç ettiler ömrümüzü

şeytan akıl fikir gaye
kurtardım de yap sermaye
bunların hepsi hikaye
hiç ettiler ömrümüzü...