Heyhat Şiiri - Mikail Kurum

Heyhat! Uykularım hafiftir aşamaz ırmak.
Feleğe bakanın içinde hücuda iştiyak.
İnan bana, şeytan gelse de koyamaz nifak.
Bana bir alem bir hak, kim kara kim ak?

Dağların ardından parlar sabahlarla afitap.
Bu aciz kul kabuslara dayanmaz düşer bitap.
İnsan kendini sahafta aramalı bilip kitap.
Okumalı sabahlara kadar fikirdedir iltihap.

Dünyanın her derdinde ademoğlunda töhmet.
Mücessem uykular anbean oluyor mücerret.
İnsanda hakikate duyarsızlık, aksine şehvet.
Sanki bütün alemin nefsinde başlamış fetret.

Feryat içinde olanlar düşünse de bilmez yolu.
Zaman bize gösterir mi gerçek sağı solu?
Doğru kisvesine bürünmüş yanlışın eli kolu.
Az yıl yaşadım her biri yalan, her biri defolu.