Heybem Şiiri - Asayra Kuzey

titrerim o mağrur bakışlarınıza
en ufak leke sürülse zindan olacak bana bu dünya
o aydınlık yüzler yere eğilse korkum ecelden değil, utancıdır ki omzumdaki boş heybenin gemileri batmış

dağ başında yanan o mağrur ateş sönmesin
göğsümde eritirim o rüzgarı ben
kül olurum yeter ki o çınarın yaprağı yere inmesin gerekirse köküne su diye kan dökerim

gözlerindeki o ince cam sendelesem kırılacak
yerle yeksan olacak aniden
bilesin karanlık değil beni ürküten
o camın sükutu işte
zati o an yer yarılsa geçip gideceğim serden