Bir sonbahar akşamı bırakıp gittin
Uyusam kabusla uyanıyorum
Beni ateşlerin içine ittin
Kalbim yanıyor ben yanıyorum ablam
Bir seni tanıyor seni tanıyorum
Unutmam mümkün değil hep arıyorum
Sensiz yaşamaktan nefret ediyorum
Kalbim yanıyor ben yanıyorum ablam
Hayalin gönlüme huzur verirken
Çaresizim sensizliğe dayanamıyorum
Çocukluğum hiç yaşamadan geçip biterken
Kalbim yanıyor ben yanıyorum ablam
Hasret dağına döndü yüreğim
Kar yağdı soğuk ellerim
Sensiz ben bir hiç gibiyim
Kalbim yanıyor ben yanıyorum HERŞEYİM DENİZ ABLAM! ..
Kayıt Tarihi : 17.2.2008 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!