Herşeye rağmen, seni özlerken.

merhaba;

belki özlemekten bıkmış,
belkide sevemeyi özlemişimdir
tebbessümlerin bitti bir yüzde
buldum kaybettiklerimi,
istesemde saklayamadıklarımı
kaybettim!
sen diye haykırdıklarımı..

güle güle;

ayrılıklarımızın ikinci mevsimi gibi
biraz uzak, birazda sensiz
biraz yanlız fakat;
üzülmeye değer elvdelar gibi
ilk yalanlarımız kadar, çıltırdan
delicesine haykırmak sevdiğimizi
çığlıklarımızı ise sadece,
kendimize sakladığımız
elvedalar gibiyiz...

sanki sen...?

gideli çok olmadı,
yeni bir yüz mü? yoksa!
o bendeki gözlerinmiydi
kendime sakladığım renklerim vardı
üzerine seni hayal ettiğim
sebeblerim vardı herbiryanda
kusursuzca yaratılmış gibi
biraz tatlı ama,
nemli göz yaşlarıyla bıraktığım,
sanki sen vardın bende..

bugün ayrılık tekrar bende! ..

gittim ben istemesemde
beni sende tutan ne kadar sebeb varsa
dinlemeden çekip gittim,
bu sefer seni bırakmadım
beni senden alan uzaklara
bir elvedaydı bu!
istesemde tutamadığım gözyaşlarımı
bugün sana bıraktım
sana döktüm ıslak gülüşlerimi..

- içinde yanlız birimi var?
bırak yanlızlık sadece sözlerde kalsın,
gözlerinde birimi var?
bırak gözlerin onu bulsun,
içinde kocaman bir çocukmu var?
bırak o çocuk göstersin;
herşeye rağmen yaşamaya deydiğini!
o anlatır sana içindeki herşeyi..