Herşey Yamuk Duruyor Şiiri - Arif Atılgan

Şoför gider ehliyetsiz
Kaptan yüzer pusulasız
Pilot havada rotasız
Bu gidiş yamuk duruyor

Kürt yine küs, Türk’e dert
Alevi öte, Sünni sert
Kardeşlik nerde hani mert?
Bu birlik yamuk duruyor

İktidar reklam yapıyor
Muhalefet laf kapıyor
Halk ise derin uyuyor
Bu tablo yamuk duruyor

Cahiller sözde bilici
Yalancı vaaz verici
Alimler açtır dilenci
Bu minber yamuk duruyor

Mimar bina diker eğri
Usta yama yapar eğri
Deprem yıkar şehir eğri
Bu temel yamuk duruyor

İşçi sabah işe gider
Akşam eve borçla döner
Faturalarla vergiler
Bu iş de yamuk duruyor

Sözler yazıya geçmez
Kalem hakikati çizmez
Şairler halkını sezmez
Ozanlar yamuk duruyor

Haklı mahkemede susar
Hep haksızdan yana karar
Hakkın terazisi şaşar
Bu dava yamuk duruyor

Mecliste yalan kürsüsü
Palavra sözlerin süsü
Milletin hiç yok hissesi
Bu sistem yamuk duruyor

Sanatçı, parayla türkü
Şair de satıyor Türk'ü
Gerçek yok sahte görüntü
Bu sanat yamuk duruyor

Medya yalanları yazar
Gerçekleri sansür basar
Milletin gözünü boyar
Bu haber yamuk duruyor

Yiğitlerin sözü susar
Hainlerin adı yazar
Böyle zaman ruhu bozar
Bu çağ da yamuk duruyor

Vekil kürsüden bağırır
Maaşına zam yağdırır
Milleti açlık çağırır
Meclis de yamuk duruyor

Üç kuruşluk makarnayla
Sesini kısar parayla
Menfaatle pazarlıkla
Bu halk da yamuk duruyor

Patron köşeyi dönerken
İşçi borçla sönerken
Sendika uyur ezerken
Her bir şey yamuk duruyor

Gazeteci kalem satar
Manşette yalanı patlar
Halkta gerçekleri atlar
Bu basın yamuk duruyor

Yazdık şiiri söz ile
Tuttuk aynayı yüz ile
Düzelmez gardaş düz bile
Bu dünya yamuk duruyor