Dışarıda kar yağıyor.
Her taraf karla kaplı.
Mevlanın kudreti bu;
Herşey onun sanatı…
Lapa,lapa yağan kar;
Nerelerden geliyor?
Yere inerken karlar:
Birbirine değmiyor…
Yağan kara şöyle bak,
Sessiz, sessiz iniyor.
Bütün kar taneleri;
Allahı zikr ediyor….
Şiddetli tipi olsa;
Karlar yere iniyor.
Ne büyük bin sanat ki;
Birbirine değmiyor.
Bunca karı göklerde;
Kim beyaza boyuyor?
Kar yağınca topraktan:
Bereket fışkırıyor…
İbret almak lazımdır,
Yağan kar ve yağmurdan.
Bunlar ihsandır bize;
Cenabu Kibriyadan…
Mevlamızı zikr eyler;
Yağan yağmur vede kar.
Bir çok canlı dünyada:
Ancak zikirle yaşar…
Çevreye bakıyorum:
Beyaz giyinmiş yerler.
Yağan kara sevinir:
Dahada çok çocuklar…
Bügün günlerden Salı.
Aylardan ocak ayı,
Sene ikibin onda;
Şiiri yazdı Ali…….
Kayıt Tarihi : 14.4.2011 18:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)