Hayattan bir beklentim yok,herşey emanet
Nerden çıktı bu dersen,etrafımı sarmış kehanet
O kadar inanmış,o kadar sevmiştim ben onu
Beş parmağının beşinde taşırdı o maharet
Kaybedince şoklara girdim,kendime hala gelemedim
Onun anıları,arkadaşları hayata bıraktığı izi silemedim
Oturduğu yeri,gezdiği sokağı hatta köyünü terk edemezdim
Kalbime öyle yerleşmiş ki,yokluğuna tahammül edemedim
17.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 17.2.2008 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dünyada ki bütün yapılanları emanet olarak görmem
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!