gömlek cebime düşmüş ilişmiş,
namerdin namlusundan çıkıpta gelmiş,
sonradan öğrendim bir mermi imiş.
ancak bu vucudu dost delebilir,
namerdin mermisi ne edebilir.
şu düşkün halimden keyif alırsa,
iyiliği hep kendinden bilirse,
ruhumu parçalar kötü görürse.
ancak şu gönlümü dost kırabilir,
namerdin kem sözü ne edebilir.
ürkek gezişimin sebebi vardır,
ne ana ne baba nede o yardır,
söylemem kimseye bendeki sırdır.
ancak şu halimi dost bilebilir,
namerdin gayreti ne edebilir.
ömur yavaş yavaş sona geliyor,
saçta aklar, dizde derman bitiyor.
soyleyin ahvali kim ne biliyor.
ancak şu gariple dost ölebilir,
namerdin sevgisi ne edebilir.
Kayıt Tarihi : 11.2.2002 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!