Herkes Yerini Kendisi Seçti
Hayatıma gelenler,
birer misafir gibi oturdular kalbime.
Kimisi ışık getirdi,
kimisi gölge;
ama her biri,
kendi davranışıyla çizdi sınırını.
Kimi bir tebessümle dokundu ruhuma,
kimi bir suskunlukla soğuttu odaları.
Niyetler gizliydi başta,
ama zaman sabırla açtı yüzlerini;
maskeler düştü,
ve ben öğrendim:
Herkes, bana hissettirdiğiyle kendi yerini seçti.
Ne kimseyi zorladım,
ne kimseyi tuttum gitmek istediğinde.
Kapılarım kilitsizdi hep,
çünkü bilirdim:
Gerçek dost kalır,
sahte bağlar çözülür bir gün.
Kimileri kalbimin tam ortasında,
öyle derin izler bıraktı ki,
yıldızlara bakarken bile hatırlarım adlarını.
Kimileri ise,
uzaktan geçen bir gölge gibi,
sadece öğretti neye inanmamam gerektiğini.
Ben susarken,
onların sözleri yükseldi bazen;
ben koşarken,
onların adımları geri durdu.
Ve sonunda anladım:
Herkes bana,
sadece kendini gösterdi.
Artık üzülmem,
artık sitem etmem.
Çünkü hayat, bir sahne;
ve herkes rolünü,
kendi kaleminden yazıyor.
Ben yalnızca izliyorum,
kendi payıma düşen dersleri alarak.
Hayatımda herkes yerini kendi belirledi;
benim tek görevim
orada kimin hak ettiği kadar kalmasına izin vermekti.
Söz : Mucize
Mucize KartalKayıt Tarihi : 7.9.2025 13:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!