Herkesin dolabında bir ceset var,
Adı konmamış bir utanç, bir yarım kalmış bahar.
Karanlıkta kıpırdanmaz—sessizce bekler,
Sahibi konuşmadıkça büyür, ağırlaşır, çöker.
Geceleri kapak gıcırdar içten içe,
Bir fısıltı duyulur: “Ben hâlâ buradayım işte.”
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta