Kara geceler anlatsa derdimi,
Ne bir dost kalır, ne de gerçek yüzleri.
Sustum, suskunluğuma iç dediler;
Yetmedi, bir kadeh daha verdiler.
İçim kor gibi alev alev yanarken,
Onlar sadece duman sandı.
Gözlerim dolu dolu akarken,
Aklımda sadece onun tebessümü vardı.
Her masada bir sandalye boştu,
Yüreğim elimdeki yırtık fotoğrafla avundu.
Dertlerimi şarap, alkol sandılar;
Boğazımı kadeh sanıp acı acı doldurdular.
Şimdi diyorlar ki "Her gece sarhoştu",
Oysa içim kocaman bir uçurumdu.
Sustum, "İç, unutursun" dediler;
Her yudumda geçmişimi tazelediler.
Ben elimdeki fotoğrafa daldım;
Her bakışta yanımda o var sandım.
Ben elimdeki fotoğrafa daldım;
Her bakışta yanımda o oturuyor sandım.
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 14:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!