Her yangında külüm, savrulur benim !

“Söndüren olmaz !”

Ayrılık bu kadar, kolay sanma sen
Yoksun ya ciğerim, kavrulur benim
Tutuştum ya hasret, ateşinde ben
Her yangında külüm, savrulur benim !
İşte böyle kalbim, kavrulur benim !

Alışmak ne kadar, zor gelir kalbe
Unutmaksa hep ar, hor gelir kalbe
Ateşi sönmeyen, kor gelir kalbe
Her yangında külüm, savrulur benim !
İşte böyle kalbim, kavrulur benim !

Geceler hüznüme, hüzün verdikçe
Her akşam karşıma, yüzün geldikçe
Acılar bağrımı, gelip deldikçe
Her yangında külüm, savrulur benim !
İşte böyle kalbim, kavrulur benim !

Sessiz çığlıklarla, bağırıyorken
Nefessiz kalıp da, yığılıyorken
Kendimi kaybetmiş, dağılıyorken
Her yangında külüm, savrulur benim !
İşte böyle kalbim, kavrulur benim !

Yüzümü assam da, güldüren olmaz
Şansımı o anda, döndüren olmaz
Günlerce yansam da, söndüren olmaz
Her yangında külüm, savrulur benim !
İşte böyle kalbim, kavrulur benim !