Her tanemde, bine bölündüm

Her tanemde, bine bölündüm…

Bir yol göründü, uzaklara açılan…
Gittikçe uzayan, gelmeyen sonu,
Yorgunluk düştü, bedenime tonlarca ve umutsuzluk,
Taşınmaz ağırlık olup, çaldı yere mayamı…

Gözlerim şarhoşluğu, yaşadı bakışında,
Görünmezlik oldu renkler, grinin alasında,
Dönen başımdan, bin hayal gelip geçti,
Yokluğun soğukluğu dokundu tenime…

Çığlıklar uçuştu, gökyüzüne firari,
Yüreğim sancıların gece bekçisi,
Küllenen ateşlerde kurudu dudağım,
Ve suskunlukta, kayboldu sevgim…

Görmeyen gözlerin, kirpiği oldum,
Rüzgârlar aldı, savurdu söküp,
Soluğum tükendi, canımda bugün
Her tanemde, bine bölündüm…

Oktay ÇEKAL
05.02.2012-21.55