tanrı ile kavgamız var — ilk günden beri
yine de kızamıyoruz ona
çünkü birini alıyor toprak
birini koyuyor içimize
şimdi o kıyıdan bakıyor bize
gözleri sımsıkı kapanmış
ama görüyor her birimizi
onu unuttuk mu, yoksa anımsıyor muyuz yine?
yoksa aldatıyor muyuz
ilk sevgilimizi?
dökülen gözyaşlarının hiç önemi yok
o şimdi çok mutlu çıktığı yolculukta
yanına sigara ve şarap almış
öyle bir ışık ki yükseliyor boşlukta
bizler boşuna acıyoruz bedenlerimize
ağlamak faydasız —
boşuna dökülen gözyaşlarımız
duygularımız sahtekârca terk etti bizi
kör etmiş gözlerimizi gördüğümüz ışık
sadece kendimizi kandırıyoruz
kaybettiğimiz pervasız benliğimiz
şık —
her şey çok şık
bu oyuna devam etmeliyiz
Eskişehir 31.12.1998
Hasan KocaKayıt Tarihi : 20.9.2017 11:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)