Her şey bitiyor Şiiri - Murat Ülkü

Gönül bahçemde bir veda rüzgarı,
Savurdu her çiçeği, yaktı her anı.
Şimdi ben, kim bilir hangi uzak diyardayım,
Sen, her yüzde beni arayan bir yabancı.
​
​Sözlerimde saklı kalan o son yemin,
Şimdi her yankıda bir pişmanlık izi.
Benim aşkım, bir daha hiç solmayacak bir hüzün,
Senin kalbinde, kurumuş bir akarsu gibi.
​
​Boş sokaklarda, eski bir şarkının sesi,
Belki bir anlığına beni hatırlatır sana.
Unutma, o sesin derinliğinde saklı olan,
Benden kalan son hatıranın yankısı.
​
​Ağladın, güldün,
Yeniden sevdin.
Ama benimle olan her şey,
Geriye kalan tek şeydi.
​
​Ben, sadece bir rüzgâr,
Sonsuzluğa savrulmuş bir rüzgâr.
Sen, fırtınanın ortasında,
Kopmuş bir dal gibi.
​
​Benim gözlerimdeki aşk,
Bir daha hiçbir gözde parlamayacak.
Senin ruhundaki bu boşluk,
Hiçbir sevgiyle dolmayacak.
​
​Yarım kalmış bir melodi,
Eskimiş bir fotoğraf gibi.
Ben, o melodiye söz yazan,
Sen, o fotoğrafta donup kalan.
​
​Zaman durdu o an,
Gözlerimin rengi silindi.
Ben seni beklerken,
Sen benden gitmiştin.
​
​Şimdi her şey bitiyor,
Son sözlerimi yazıyorum.
Senin ilk ve son hatıranım, ben,
Benden kalan bir boşluksun sen...