Her Günüm Seninle Geçsin

Her günüm seninle geçsin,
Gözlerinde kaybolayım her sabah,
Sesinle uyansın içimdeki şehirler,
Ellerin dokunsun yorgun yüzüme,
Ömrüm, adını fısıldasın rüzgârlara…

Bir soluk gibi, bir dua gibi
İçime işlesin varlığın.
Deniz nasıl dalgasız olmazsa,
Güneş nasıl ışıksız kalmazsa,
Ben de sensiz eksik kalayım…

Zamanın hükmü geçmesin üzerimize,
Ne mevsimler ayırsın bizi,
Ne de yollar bölsün gökyüzümüzü.
Seninle büyüsün saatler,
Seninle yaşlansın ellerim.

Bir gün her şey susarsa,
Sadece gözlerin konuşsun benimle.
Ve dünya dönmeyi unuttuğunda bile,
Biz, birbirimizin etrafında dönelim
Sonsuz bir aşkın yörüngesinde…

Her günüm seninle geçsin,
Yağmurlar ellerinden damlasın avuçlarıma,
Rüzgâr saçlarının kokusunu taşısın yollarıma,
Geceler, gözlerinin karasında dursun,
Ve sabahlar adını fısıldayarak uyandırsın beni.

Bir ömür, seninle aksın damarlarımda,
Kan gibi, can gibi, en sahici yanım gibi…
Ne uzaklık ayırabilsin bizi,
Ne de zaman solgun bir hatıraya dönüştürebilsin.
Biz, hep o ilk dokunuşta kalalım.

Denizlerin en mavisinde yüzelim,
Gökyüzünün en derin yerinde kaybolalım,
Sonsuzluğa bir iz bırakalım seninle,
Ne bir harf eksik olsun adımızdan,
Ne de bir an düşsün kalbimizin hızından.

Ve bir gün, yollar dursa, zaman silinse,
Ne şehirler kalsın, ne isimler hatırlansın,
Sadece aşkın yankısı dolaşsın gökyüzünde,
Ve biz, o yankının içinde
Tek bir isim gibi, tek bir nefes gibi,
Tek bir hayat gibi var olmaya devam edelim…