her gün saçmaladığım sözlerde
her gün sineme ağrılar konmakta
her günde sen
yüzüm buruk
korkusu yok fakirliğin üzerimde
ölmekse ölürüm
kalmaksa anlamı yoktur onun
bütün hırslarında kurtuldum dünya denen pişmemiş ekmeğin
ve şimdi çıplak sokak larda gezersem sakın deli sanma
çırılçıplak birini görsemde ben artık şaşırmam
bütün insanları seviyorum
merhamet çöküyor en kötüsüne bile
bunu görüyorum sevdiğim inan
her gün dahada büyüdüm
kibirden değil tevazüden
boyun eğerken aslında iyiliğin gücü adlı hayatı yaşıyordum
şimdi ben senim
çünki seni kendimden daha fazla severim
seni ne kadar düşünüyorum
şimdi ne yaparsın
karnın açmıdır
biri moralini bozmuşmudur
sıkılmışmısındır
her gün seni ne kadar düşünüyorum
onu bana sor
Kayıt Tarihi : 22.5.2007 12:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!