Her Gün Şiiri - İsmail Civelek

aşkınla eridim bittim tükendim
ben eskiden ağlamayan gülendim
şimdi kör sağırım senin kölenim
her gün ahla vah çekenlerdenim

bu nasıl kader bu nasıl şans
gecelerim kesiyor buzla ayaz
sanki sultansın hep naz ihtiras
her gün dizimi dövenlerdenim

gülmezmi insanın bir kere yüzü
geçmezmi sevgiliye sözü
ne saygı kalmış nede görgü
her gün kadere sövenlerdenim

kaptırdık feleğe paçayı yakayı
kıramadık aşkın kör inadını
kesiyor bu yar benim iflahımı
her gün bin kere ölenlerdenim

develi köyü
pamukkale
denizli