Her Gönül Kervanı Yol Alsın

Küllenmeyen yanan yürek zamana
Gönül de vefasıza bel bağlamaz
Kavuşmaya gelsen ben yaralıya
Dağlara kar yağar, yollar aşılmaz

Delirip hançerleme! Gönül sevindir
Sonra yıkılırsın, sen ah edersin
Sanma ölen döner, gitti mi gelmez
Ateşe dolanır erir gidersin

Heceler dilime doldu taşıyor
Eğilip bükülme dert seni bulmuş
Gözün kör olmasın, sevni gör
Garibin günahı, gözyaşın olmuş

Deli gönül senden sevgi istiyor
Ruhunu pınar et, kurak olmasın
Etme, gururuna sıkışıp kalma
Sonra bir gün yanıp tutuşmayasın

Uyan aymaz uyan, vakit bu vakit
Her gönül kervanı artık yol alsın
Uğruna destanlar yazılan âşka
Dilinden çok güzel kelâmlar aksın

Nice dertlerin var yola gelmiyor
Cümle sevdanda çok yakarış var
Çobanoğlu, gönlün tasa yatağı
Yaşam bağlarında birçok acın var

Mehmet Çobanlğlu
16.12.2025
İstanbul