Her bir dil Şiiri - Murat Ülkü

Her bir dil, özlemin ağırlığını taşımakta güçsüz olur,
İnsan bu yüzden, içindeki fırtınayla baş başa kalır.
Özledikçe diner sesi, kelimeler boğazında düğümlenir,
Sensizlik, ruhta tarifsiz bir hüzün gibi yankılanır.

Bazen ölmek için illa toprağa girmek gerekmez,
Canlıyken de can çekişir ruh, yaşam sevinci kalmaz.
Hayaller bir bir asılır, en derinde umudun ipinde,
Kimseler duymaz haykırır kördüğüm.bir çığlık içinde...

Bu hayat, bir enkaz yığını, hayallerin kemikleri saçılmış,
Her biri ayrı bir acı, kalbime bıçak gibi saplanmış.
Köz gibi yanarken bile dimdik durmak ne demektir,
İşte bunu ben çok iyi bilirim, bu acı ile bile hep yeşermektir.

Her gün batımında, bir parça daha biter benden,
Sanki bir mum gibi eriyorum, sessiz ve derinden.
Gözlerim uzaklara dalar, arar durur bir iz,
Ruhumda kopan fırtınalar, kimsenin bilmediği giz.

Ne kadar anlatsam da boş, kelimeler yetmez bazen,
Yüreğimin en derinine sakladığım bu kederden.
Her anıya döndüğümde, bir yara daha açılır,
İçimde birikmiş ne kadar sızı varsa, kan gibi sızar.

Ama biliyorum ki, bu acı beni daha güçlü kılıyor,
Her düşüşümde yeniden kalkıp, ayakta durmamı sağlıyor.
Bu hayat bir sınavsa eğer, ben en zorunu seçtim,
Küllerimden yeniden doğmak için, bu ateşte bekledim.

Ve bir gün, kuru dallardan bir çiçek açacak,
Bu yorgun ruhum, o çiçekle yeniden can bulacak.
O zaman anlayacaksın, bu sessizliğin ardındaki gücü,
Çünkü ben, bu hayatın en çetin sınavından, zaferle geçtim.

Belki de en büyük hazine, bu derin yaralardır,
Onlar bana kim olduğumu fısıldayan hatıralardır.
Düşüp kalktığım her an, bir ders bir öğüt oldu,
Bu acımasız hayat, bana en vefalı dost oldu.

Gecelerim aydınlandı, kalbimdeki zifiri karanlıkta,
Bir yıldız gibi parladı umut, sonsuz bir uzaklıkta.
Artık korkmuyorum düşmekten, kaybolmaktan,
Çünkü biliyorum, her son, yeni bir başlangıçtır hayattan.

Ve şimdi anladım, bu acı boşuna değilmiş meğer,
Her sızı, yüreğime bir dize yazarmış birer birer.
Korkmuyorum artık, en derin yaralarımdan bile,
Dönüştü onlar beni anlatan, en dokunaklı şiirlere...